Pomysły na "memorki"

"Memorki" to jedne z najbardziej popularnych i lubianych gier dla dzieci. Ćwiczą pamięć, mowę, spostrzegawczość, a także uczą rozumienia i dostosowywania się do reguł gry.  Świetnie służą też logopedii. W zależności od wieku i potrzeb dzieci, mogą pomóc wzbogacać słownictwo, utrwalać wywołane głoski, sprawdzać postępy w terapii, a nawet pomóc w diagnozie logopedycznej.  Pełnią też funkcję  rozrywkową, a nawet integracyjną, gdy do wspólnej gry można zaoraszamy obserwującego zajęcia rodzica, co zawsze spotyka się z aprobatą dziecka...

Karty z gry mogą być także inspiracją do wielu innych ćwiczeń i zabaw edukacyjnych.  Najczęściej znajdują się na nich proste obrazki, które dziecko łatwo rozpoznaje i nazywa. Ich największą zaletą jest to, że występują podwójnie, dlatego możemy bawić się w wyszukiwanie jednej karty spośród innych, dobieranie par (już z 18 miesięcznymi dziećmi), odtwarzanie szeregów, układanek, a także - tworząc wzór ze swoich kart, ćwiczyć percepcję i pamięć wzrokową lub słuchową.

Poniżej przedstawiam Wam kilka propozycji na ciekawe wykorzystanie "memorków"...

1. "Gdzie taki?"

To najprostsza zabawa kierowana do najmłodszych dzieci. Do jej przeprowadzenia (na początek) potrzebujemy tylko 3 par kart.  Jedne - nazywając rozkładamy przed dzieckiem, drugie bierzemy dla siebie. Gdy dziecko ma przed sobą nazwane karty, pokazujemy mu jedną naszą  i pytamy - "Gdzie np. rowerek?", a zadaniem dziecka jest wskazanie odpowiedniego obrazka wśród swojego zestawu.

2. "Daj taki"

Na tych samych zasadach bazuje druga zabawa, z tym, że prosimy, by dziecko dało nam obrazek, który mu pokazujemy. Następnie bierzemy go od dziecka i układamy na boku,  ze swoim w parze, dając dziecku motywację  do wyszukiwania i podawania. Gdy ułożymy już wszystkie 3 pary, możemy podzielić je i bawić się od nowa, lub dołożyć nowy zestaw.

3. "Gdzie ...?"

Podobna zabawa, ale w wersji słuchowej. Wypowiadamy nazwę przedmiotu z obrazka trzymając taki sam w ręku (nie pokazujemy go). Gdy dziecko wskaże swój obrazek- sprawdzamy, czy jest taki sam, jak ten, który "przeczytaliśmy".

4. Ułóż tak samo

Dajemy dziecku nazwany wcześniej zestaw kart, po czym układamy na oczach dziecka kilkuelementowy ciąg ze swoich obrazków. Zadaniem dziecka jest odnalezienie i dołożenie pod spodem takich samych obrazków w kolejności od lewej do prawej. W ten prosty sposób uczymy dziecko odpowiedniego kierunku czytania, stymulujemy przy okazji percepcję wzrokową.

5. Popatrz, zapamiętaj i ułóż

Jeśli czytaliście post o zabawach ze sztućcami, to ćwiczenie będzie brzmiało znajomo ( a tych, co nie czytali, zapraszam TUTAJ). W pierwszej wersji pokazujemy dziecku obrazki ułożone w jednej linii (od 2 do 6 el.- w zależności od umiejętności dziecka), po czym zakrywamy je i prosimy, by z pamięci ułożyło taki sam wzór. W wersji drugiej, w której stymulujemy przy okazji  pracę lewej półkuli mózgu- po kolei pokazujemy (na ok. 3 sekundy) i zakrywamy/odwracamy obrazki.
Zawsze pilnujemy, by dziecko układało obrazki od lewej strony. 

6. Posłuchaj, powtórz i ułóż

Układamy swój ciąg obrazków (tak, by dziecko ich nie widziało) i wypowiadamy je poprawnej dla dziecka kolejności.  Dziecko powtarza, całą sekwencję, a następnie układa ją ze swoich elementów.
Mówi, co ułożyło i sprawdza z naszym, odsłoniętym już wzorem. Na początku możemy użyć tylko jednego obrazka, by uczyć zasady zabawy i  i stopniowo zwiększać ich liczbę, zawsze pamiętając o odpowiednim kierunku układania przez dziecko - od lewej do prawej.

7. Układanki lewopółkulowe

Nasze memorki układamy na tzw. siatce. Możemy je umieszczać w szablonach, z których wyjmujemy je przy pierwszym użyciu, nakładać na narysowanej na kartce kracie lub bezpośrednio na stoliku.  Dziecko może obserwować, jak dokładamy elementy (zawsze w kierunku od lewej do prawej) lub otrzymać gotową "planszę". Jego zadaniem jest odwzorowanie takiego samego układu w odpowiedniej kolejności. Zabawa- choć prosta, ma wspaniały wpływ na pracę lewej półkuli mózgu, w której mieszczą się m.in ośrodki mowy. Dlatego wszystkie  ćwiczenia w tej i innej formie są  nieocenionym wsparciem rozwoju mowy i uzupełnieniem każdej terapii logopedycznej

 8. Czytanie globalne

Proste obrazki, przedstawiające najbliższy dziecku świat mogą być świetnym narzędziem do wprowadzania wyrazów metodą czytania globalnego w formie zabawy.  Wystarczy przygotować podpisy (z drukowanymi, wyraźnymi literami), które, czytając razem z dzieckiem będziemy kłaść pod odpowiednim obrazkiem. Z czasem zauważymy, ze dziecko coraz trafniej będzie dopasowywało obrazki i ich nazwy.

Owocnej zabawy ! :)