Jak ZNIEchęcić dziecko do układania puzzli

Jak już pisałam w ostatnim poście o nauce układania puzzli, puzzle to świetna, wszechstronnie rozwijająca zabawa. Jednak ta pozornie prosta czynność wymaga od dziecka wykonania w skupieniu  wielu skomplikowanych operacji myślowych i manualnych, co sprawia, że nie każdemu  układanie przychodzi z łatwością i ochotą. Ważne jest więc, by rodzic miał  świadomość tego, że do układania puzzli warto się odpowiednio przygotować i zaznajamiać je z dzieckiem stopniowo...

 

Dziś,  chciałabym podzielić się listą najczęstszych błędów, jakie nieświadomie popełniamy w czasie "dawania" dzieciom puzzli.  Być może świadomość  ich istnienia pozwoli nam sprawić, że układanie puzzli będzie  dla naszego dziecka świetną zabawą i nauką, na czym wielu rodzicom tak bardzo zależy 😊

 

1. Nieodpowiednia organizacja otoczenia (wzrok)

Stół, na którym znajdują się inne przedmioty, kącik przepełniony zabawkami i wreszcie - wzorzysty obrus lub dywan, na którym kładziemy małe elementy i sami mamy problemy z odnalezieniem, co jest puzzlem, a co podłożem w czasie sprzątania 😉  - to chyba naczęstszy błąd, jaki obserwuję na żywo i na zdjęciach "bawiących" się dzieci.  Dbajmy o to, by dziecko nie tylko mogło widzieć dane elementy, ale także potrafiło się na nich spokojnie skupić.

2. "Przeszkadzajki"  słuchowe

W czasie układania puzzli musimy zadbać także o eliminację zbędnych bodźców słuchowych. A mowa tu szczególnie o telewizorze, który w wielu domach ma zwyczaj "chodzić sobie w tle". Kolejny raz to powtórzę i napiszę - dla rozwoju mózgu dziecka nie ma zbyt dużej  różnicy pomiędzy tym, czy stoi ono wpatrzone w TV godzinę, czy siedzi i mimowolnie słyszy dźwięki TV, pozornie się przez tę godzinę bawiąc. Docierające do niego odgłosy m.in. nadmiernie stymulują prawą półkulę mózgu (blokując rozwój lewej- odpowiedzialnej m.in. za język i emocje) oraz wprowadzają  organizm w stan stresu i  nadmiernego pobudzenia. Dziecko nie potrafi wtedy myśleć, planować, dobrze się skupić i przeżywać pełnej  radości. 

3. Zbyt małe elementy

Skupiając się wyłącznie na tym, by puzzli było mało (4-6-12 elementów...) zapominamy, że o stopniu trudności w dużej mierze decyduje też ich wielkość. Pamiętajmy, im większe puzzle - tym dla małego dziecka lepiej!  Powinny być na tyle duże by dobrze leżały w dłoni (a nie samych palcach) oraz grube - by niewprawiona jeszcze rączka mogła je łatwo podnieść, złapać i wpasować w większą całość. To ważne, bo "techniczne" problemy w czasie prób układania potrafią naprawdę szybko zniechęcić do całego układania 😉

 4. Co jest na obrazku ?

Po co układa się puzzle? W celu uzyskania obrazka przedstawionego na pudełku... Oczywiste! - ale czy dla Waszego dziecka także?!
Kto z Was bierze ZA KAZDYM razem pudełko, pokazuje, co na nim jest, opowiada o przedstawionej sytuacji, o elementach, prowokuje rozmowę...? Przyznaję pierwsza - ja też nie zawsze...  Ale odkąd zdałam sobie sprawę, jakie to ważne,  staram się to robić jak najczęściej. Dzięki tym kilku zdaniom przed wysypaniem puzzli, dziecko układa je  potem szybciej, chętniej, zaczyna przy tym nazywać, opowiadać i co najważniejsze - tworzy obrazek świadomie, a nie na zasadzie "prób i błędów". Warto też po ułożeniu porównać z dzieckiem jego dzieło z  obrazkiem i pochwalić go słowami: "brawo, ułożyłeś taki sam!"

5. Za dużo szczegółów

Jednolita kolorystyka, brak charakterystycznych elementów, które pozwoliłyby "zacząć", stos błękitnych puzzli do ułożenia nieba - lub przeciwnie - za dużo szczegółów... To dobre wyzwanie dla hobbystów, ale nie dla kilkulatka. Dlatego, przy zakupie patrzmy na układ graficzny obrazka, na to jak poprowadzone są "ramki", czy obrazek ma wyraźne kontury, czy jest jednoznaczny, a wtedy zyskamy większą szansę na to, że nasze dziecko będzie go chętniej tworzyło.

- czerwone owoce, na czerwonym obrusie w czerwonej kuchni... Mimo, że bardzo lubię Pucia - z tym obrazkiem nam nie po drodze 😒


6. Nieatrakcyjny temat

Skoro już o obrazkach mowa - nie ma co się oszukiwać, że współczesny przedszkolak chętniej będzie układał motyw Tomka i Przyjaciół, Psiego Patrolu,  czy Maszy, zamiast Koziołka Matołka czy pszczółek... I zamiast teraz nad tym ubolewać, szukajmy plusów i po prostu to wykorzystajmy 😊
Zaczynamy od  zwierzątek, bo dziecko zna je z otoczenia, zabawek, co drugiej książeczki. Potem już możemy poszaleć z tematyką -  a wybór mamy ogromny!  U nas królują koparki, wozy strażackie, a ostatnio - ulubiony bohater z bajek- Pucio, szczególnie ten z parasolem 😉

7. "Odpuszczamy"...

"Znudziłeś się? No to zostaw".... "Rozrzuciłeś - posprzątam"... "Ach, ostatni raz Ci daję puzzle, bo tylko robotę mam przy sprzątaniu"... Brzmi znajomo ? 😏

No to od dziś robimy i mówimy inaczej - "nie układasz? To super, ja sobie dokończę... Ooo, ale to przyjemne... uuu, jaka wielka chmura! Ciekawe gdzie to położyć... Chyba to nigdzie nie pasuje.... Mam problem...  Czy to na pewno z tego pudełka?... Udało mi się! Popatrz, czy dobrze?"

Odwieczna zasada - jeśli czegoś oczekujemy - to działajmy przez przykład. Pokażmy, że układanie puzzli może być atrakcyjne, emocjonujące, ciekawe i ...przekonajmy się sami, że czasem jest to naprawdę trudne ! A jeśli  nie odnajdujemy w tym żadnej przyjemności - to przeczytaj jeszcze raz powyższy post pod własnym kątem i przy najbliższej okazji kup puzzle także dla siebie 😉 Wyłącz wieczorem TV, posprzątaj stół i... pozwól sobie na zdrowy odpoczynek. Może wtedy lepiej zrozumiesz, co czuje i myśli Twoje dziecko i jak czasem jest mu ciężko...  To też dobre ćwiczenie na "nerwy" po całym dniu  i  przemyślenie kilku spraw, na które nigdy nie ma czasu... 😃

... to na pewno nie koniec listy puzzlowych grzechów 😉!
Jeśli chcecie podzielić się swoimi spostrzeżeniami, przemyśleniami i doświadczeniem- miejsce w "komentarzach" jest Wasze ! 😊